Antik Roma’nın en büyük kentlerinden biri olan Pompeii, MS 79 yılında Vezüv Yanardağı'nın patlaması sonucu lavlar altında kalan ve yerle bir olup tarih sahnesine gömülen bir antik kent. 1599 yılında tekrar keşfedilen kent, o vakitten bu vakte kadar her süreçte ilgi çeken bir öyküye sahip. Hamamlar, freskler, duvar yazıları, amfi tiyatro, su kemeri dâhil olmak üzere elde edilen tüm bulgular, antik Roma ile ilgili pek çok bilgiyi gün yüzüne çıkarıyor.
2009 yılında Melbourne Müzesi’nde sergilenen bir çalışma, bu bilgiler ışığında oluşturulmuş bir animasyonu içeriyordu. 'Pompeii’de Bir Gün' isimli çalışma ile 330.000 ziyaretçi, Pompeii felaketini gerçekçi bir biçimde deneyimlemişti. Standın bir modülü olarak gösterilen animasyonu aşağıdaki görüntüden izleyebilirsiniz.
Şimdiki Napoli kentinde bulunan antik kent, tüm kentin 5’te 3’ünün ortaya çıkarılmasıyla ortaya çıkıyor. Asırlarca küller altında korunan kent, ortaya çıkarılıyor ve kente ilişkin bina sütunları, lavlardan etkilenerek taşlaşan insan suretleri üzere bulguların bazıları Pompeii Antik Kenti’nde kimileri ise Napoli Arkeoloji Müzesi’nde üstteki animasyonda olduğu üzere dijital sunumlarla desteklenerek sergileniyor.
Pompeii kentiyle ilgili kıymetli bir bulgu da felaket yaşandığında 18 yaşında olan ve Napoli Körfezi'ndeki bir donanmada misyon alan Pliny’nin mektupları. Pliny, arkadaşı Tacitus'a Pompei'yi yok eden, ailesinin birçoklarının vefatına neden olan patlamayı mektupta şu formda anlatıyor:
“Kadınların çığlıklarını, çocukların ağlamalarını, adamların bağırmalarını duyabilirdin. Birtakımı ebeveynlerini çağırıyor; kimisi çocuklarını, eşlerini çağırıyor ve seslerinden onları tanımaya çalışıyordu. Beşerler, kendilerinin ve akrabalarının yazgısına ağlıyor ve kimileri da vefat vahşeti içinde dua ediyorlardı. Birçok insan, 'tanrıların yardımı' için yalvarıyordu lakin çok daha fazlası, 'tanrıların hiçbirinin kalmadığını' ve Dünya'nın sonunun olmayan bir karanlığa gömüldüğünü düşünüyordu.”