Nörobilimci Vivienne Ming, bir bilim insanı ve teorik nörobilimci. Tıpkı vakitte da otizmli bir çocuğun annesi. Ming, çocuğunun hayatta karşılaşabileceği zorluklara karşı bilimsel uzmanlığını ve teknolojiyi kullanırken, insanlığın gelecekte ulaşabileceği nokta konusunda da heyecan yaratıyor.
Ming, birinci olarak çocuğu için bir Google Glass üzerinden başka şahısların yüzlerini ve sözlerini gerçek vakitli olarak tanımayı sağlayan bir sistem geliştirdi. Pek çok insan bu yeteneğe sahip olsa da bu özellik, otizmli bireyler için adeta bir harika kahraman özelliği üzere gözüküyor. Ming, teknolojinin beşerler üzerindeki tesirini de tartışmaya açarken “Oğlumu bir Cyborg’a dönüştürmeyi seçtim ve insan olmanın tarifini değiştirdim” diyor; “Oğlumun mühendislik yapıtı muhteşem güçleri onu daha çok mu yoksa daha az mı insan yapar?”
Günümüzde teknolojik yapılara sahip, gelişmiş protezler kullanan pek çok insan var. Biyonik gözler, zihinle denetim edilebilen uzuvlar günümüzde yaygınlaşıyor. Bütün bu protezlerin emeli ise tıpkı: Engelli bireylerin mahzurlarını ortadan kaldırmak ve ortalama insan manzarasına kavuşmalarını sağlamak. Ming’in çalışması da birebir hedefe hizmet ediyor. Tek farkı bu protezin nörolojik olarak çalışması.
Ming, teorik olarak herkesin nöroteknolojilere erişebileceğini lakin gerçekte, bu sistemlerin avantajlarından en çok yararlananların en az muhtaçlık duyanlar olacağını söylüyor. Yani muhtemelen gereğince parası olanlar bu teknolojilere birinci erişebilenler olacak. Bu da eşitsizliği arttıracak. Buna ek olarak, gereğince varlıklı olan bireyler kendi çocuklarını ve sonraki jenerasyonlarını biyolojik olarak da gelişmiş hale getirebilecek.
Ming, bu gelişimlerin toplumsal eşitsizliği nasıl arttıracağını ve herkesin muhteşem güçlere sahip olmasının mümkün sonuçlarını tartışıyor. Birtakım uzmanlara nazaran bu alanda düzenlemeler yapılması ve herkesin yeni teknolojilere erişimde eşit bahta sahip olmasının sağlanması taraftarı. Yani bir yanımız çiçek açarken öbür yanımız Cyberpunk 2077.