Aklınıza toplu taşımada telefonuyla ilgilenen birini getirin. Herkesin aklına gelen kişi farklı olacaktır. Kimileri oturan, kimileri ayakta duran bireyler hayal edecektir. Bu hayali telefon severler esmer, sarışın, uzun, kısa, olabilir lakin hepsinin bir ortak özelliği olacaktır: Boyunları kambur, başları öne eğik formda ekrana bakıyor olmaları.
Gerçekten de beşerler, telefonlarını üstte bahsedilen formda kullanma eğilimindeler. Üstelik bu tek seferlik bir şey olarak değil, tekrarlanan bir davranış hali olarak göze çarpıyor. Sonuç? İnsanların iskeleti yavaş yavaş bu yeni “duruşuna” alışmaya başlıyor.
Avustralya’daki Sunshine Coast Üniversitesi’nden araştırmacılar, insan kafatasında kemiksi boynuz yapılarının ortaya çıktığını ortaya koydu. Bu yapılar, başımızı o konumda daha kolay tutmamızı sağlayan, daha büyük ve güçlü kas yapılarını destekliyor.
Gençlerin daha süratli formda geliştirebildikleri bu yapılar, olağan kurallar altında çok fazla kullanmadığımız kaslarımızı, başımızı o halde tutmaya zorlamamızdan ötürü güçlendirdiğimiz için ortaya çıkıyor. Bu mevzuda ayrıntılı bir araştırma hazırlayan araştırmacılar, yaşları 18 ila 86 ortasında değişen binden fazla kişinin kafatasını taradı.
Dr. David Shahar önderliğinde gerçekleştirilen araştırmada, aşağıya uzun mühlet bakan insanların kafatasında bu çıkıntıların oluştuğu ortaya çıktı. Boynuz denince akla, alın bölgesinden çıkan ve üst giden yapılar geliyor lakin bu araştırmaya husus olan yapılar, ense kısmından aşağı hakikat gidiyor ve baş derisinin altında kalıyor.
Normalde az kullanılan kimi kaslar, daima aşağıda duran telefon ya da bilgisayarlara bakmaktan ötürü zorlanıyor. İnsan başı, bu kaslar için oldukça ağır bir yapıdır. Yetişkin birinin başı ortalamada 5 kilogram tartıya sahiptir. Dr. Shahar’a nazaran boynumuzdaki zayıf kaslar güçlendikçe, iskelet de yeni kemik katmanları oluşturuyor. Böylelikle daha güçlü ve büyük kas kümelerini destekleyebiliyor.
Çıkıntıların ortalama 2,6 santimetre uzunluğa eriştiği de ortaya çıktı. Araştırmacılar, bu durumun sebebi olarak ise ‘elde taşınabilen teknolojik ihtilali gösteriyor.
Araştırmalar, 2017 yılında Birleşik Krallık’taki insanların haftada 24 saati, yani günde 3,5 saati telefonlarına bakarak geçirdiğini ortaya çıkarmıştı.
Dr. Shahar ve grubu, araştırmalarında “tekrar eden ve devamlı mekanik yüklenme” sebebiyle tendonların ve birleştirici dokuların geliştiğini söylüyor. Bu yapıların ortaya çıkmasını da ekran tabanlı aktivitelerin her yaştan birey tarafından ağır formda gerçekleştirilmesine ve makûs duruşa bağlıyor. Bilim insanına nazaran bu yapıların bir ziyanı olmasa da gelişimleri engellenmezse insan bedeninde kalıcı olabilirler.